Genç Sporcuların Ebeveynleri için Yapılması ve Yapılmaması Gerekenler

Spor tarihinin başlangıcından bu yana, kenarda veya tribünlerde coşkulu, bağıran, destekleyici, eleştirel, sevgi dolu, itici, ilgili ve talepkar ebeveynler olmuştur. Çoğu zaman bu, çocuğun atletik çabasının iyi ya da kötü performansı açısından çok önemli ve belirleyicidir.

Aşağıdakiler, ebeveynlerin çocuklarını en olumlu ve faydalı şekilde desteklemelerine yardımcı olacak güçlü YAPILMASI GEREKENLER ve YAPILMAMASI GEREKENLER'dir. Antrenörler bu listeyi sporcuların ebeveynlerine verebilirler.

YAPILACAKLAR

Çocuğunuzun seçtiği spora ilgi duymasına ve onu yapmak istemesine izin verin. Birçok seçeneğe fırsat verin ve sizin seçiminizi tercih etmese bile onun seçimini destekleyin.

Çocuğunuza antrenörüne saygı duymayı öğretin. Bunu öncelikle antrenöre saygı göstererek yapın. Çocuğun gelişimi ve performansı için antrenörün tavsiye ve talimatlarını dinlemesi ve bunlara güvenmesi hayati önem taşır.

Çocuğunuzun kendi hatalarını yapmasına ve onlardan ders almasına izin vermeye istekli olun. Çocuğunuz bir hata yaptığında, neyi farklı yapabileceğini düşündüğünü, bu deneyimden ne öğrendiğini ve sizden herhangi bir geri bildirim (eleştiri veya suçlama değil) isteyip istemediğini (gördükleriniz ve ne düşündüğünüz gibi) sorun.

İlgili ve destekleyici, nazik ve şakacı, anlayışlı ve açık yürekli olun. Çocuğunuzun öğrenme sürecini ve fiziksel yeteneklerini kabul edin ve hoşgörülü olun. Çocuğunuzun katılımını ve başarılarını takdir edin ve bunların tadını çıkarın.

YAPILMAMASI GEREKENLER

Çocuğunuz aracılığıyla gençliğinizi yeniden yaşamaya çalışmayın. Futbol sahasında veya cimnastikte bir kahraman olmak istemeniz veya kahraman olmanız, bu branşların çocuğunuzun tercihi olacağı anlamına gelmez. Çocuğunuzun herhangi bir spor branşında başarılı olamayabileceğini kabul edin.

Çocuğunuz veya takımınız iyi bir performans gösteremezse veya kazanamazsa ekipmanı, antrenörü, diğer oyuncuları, hakemleri ve hatta hava durumunu suçlamayın. Başkalarını suçlamak çocuklara hesap vermemeyi öğretir. Neyi farklı yapabileceklerine bakmayı öğrenmezler ya da başkalarını suçlamayı öğrenirlerse hatalarından ders almazlar.

Çocukları herhangi bir branşa zorlamayın. Yeteneklerinin ötesine itilen çocuklar özgüvenlerini kaybedebilir, ebeveynlerine karşı dirençli ve kırgın olabilirler, kendilerinden ve yeteneklerinden emin olamayabilirler ve denemekten vazgeçebilirler. Ayrıca yeme ve/veya uyku alışkanlıklarında da bozukluk görülebilir.

Mükemmellik beklemeyin veya egonuzu veya imajınızı çocuğunuzun performansına bağlamayın. Mükemmeliyetçilik, karşılanması çok zor bir beklentidir. ''Performansın takımı kötü gösterdi.'' veya ''Performansın beni kötü gösterdi.'' diyerek bir çocuğa suç yüklemek son derece yıkıcıdır. Çocuğunuz egonuzdan veya toplumdaki itibarınızdan sorumlu DEĞİLDİR.

Takımın nasıl yönetileceği konusunda antrenörle konuşmaya çok fazla zaman harcamayın. Antrenörün işini yapmasına izin verin.

Antrenmanı veya maçı izlerken, saha dışından çocuklarınıza talimat vermeyin. Antrenörün beklentisi, sizin beklentinizden farklı olabilir. Bu durum çocuklarda kafa karışıklığına yol açabilir.

Bu basit listeyi hatırlamak, ebeveynlerin gençlik ve çocuk sporlarından hem çocukların hem de ebeveynlerin keyif alması gerektiğini hatırlamalarına yardımcı olabilir. Çoğu çocuk sporu eğlendiği için yapar. Spor iş ve angarya haline geldiğinde ilgilerini ve büyümenin getirdiği neşenin bir kısmını kaybederler. Biraz daha az ciddi olmayı hatırlamak, hepimizin atletik rekabetten keyif almasına yardımcı olur.

Kaynakça: Human Kinetics, 2003